ciachać

ciachać: ciachać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ciachaćam, ciachaća, ciachaćają, ciachaćany {{/stl_8}}– ciachnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, ciachaćnę, ciachaćnie, ciachaćnij, ciachaćnął, ciachaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ciąć, uderzać zdecydowanie i szybko nożem lub jakimś innym ostrym narzędziem; chlastać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciachać kiełbasę na plasterki. Ciachnąć nożem, żyletką, szablą. Ciachać pokrzywy kosą. Ciachać kawał kiełbasy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'uderzać czymś długim i cienkim (także o czymś, co uderza) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciachnąć konia batem. Gałąź ciachnęła go przez policzek. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

ciachać — ndk I, ciachaćam, ciachaćasz, ciachaćają, ciachaćaj, ciachaćał, ciachaćany ciachnąć dk Va, ciachaćnę, ciachaćniesz, ciachaćnij, ciachaćnął, ciachaćnęła, ciachaćnęli, ciachaćnięty, ciachaćnąwszy, pot. «ciąć, krajać, rąbać; uderzać, zwłaszcza… … Słownik języka polskiego
ciachać się – ciachnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciachać siebie – ciąć, uderzać w jakąś część swojego ciała, ubioru; kaleczyć się, chlastać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciachnąć się nożem w rękę. Ciachać się przy goleniu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciachnąć — → ciachać … Słownik języka polskiego
ciachanie — ↨ ciachanie się n I rzecz. od ciachać (się) … Słownik języka polskiego
ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias